در خلوت مصدق

نویسندۀ کتاب همسر محمود مصدق (نوۀ دکتر محمد مصدق) بوده، وی در رشتۀ علوم سیاسی تحصیل کرده است. همانطور که خود او اشاره می‌کند این کتاب چندان توجهی به وقایع تاریخی ندارد، از چگونگی ملی شدن صنعت نفت و کودتای 28 امرداد به راحتی می‌گذرد، ذکر رویدادها و ترتیب آن را رعایت نمی‌کند و تنها به شرح خاطراتی از زندگی شخصی دکتر مصدق و تک‌تک افراد خانواده‌اش می‌پردازد، شیرین سمیعی با وسواسی زنانه و بسیار موشکافانه زندگی خانواده مصدق را مورد بررسی و گاه نقد قرار می‌دهد، هیچ ابایی از بیان این واقعیت ندارد که گاه و بی‌گاه یادآور شود که ازدواج با محمود مصدق (فرزند غلامحسین خان) به خاطر نامی است که از پدربزرگ به میراث دارد و راهیست که خزیدن در خلوت مصدق بزرگ را ممکن می‌سازد و شاید از همین روی باشد که پس از درگذشت دکتر مصدق زندگی مشترک او با همسرش دیری نمی‌پاید!
شیرین سمیعی از دکتر مصدق بتی ذهنی ساخته و بی پروا او را به ستایش نشسته است. در صفحه 200 این کتاب می‌خوانیم: «به او بالیدن چه آسان و چو او زیستن چه مشکل، یکه بود و بی‌مانند و تا به امروز نیز، هم‌چنان در درون خانواده‌اش  بی‌همتا مانده است و در بیرون از آن نامدار و سرفراز. چرا که در طول عمرش سخن جز به حق نگفت و به ناحق نپیوست.
راه آزادی را از برای ملّت ایران بگشود و طعمش را هر چند بس کوتاه، بدو بچشاند...»
فصل اول کتاب به آشنایی نویسنده با دکتر مصدق به عنوان نخست‌وزیر کشورش می‌پردازد و رویدادهای مربوط به دوران نخست‌وزیری را به طور خلاصه بیان می‌کند.
در فصل دوم خاطراتی از ازدواج با محمود و آشنایی نزدیک با خانوادۀ مصدق آورده و از خواندنی‌ترین بخش‌های این کتاب دیدار راوی با پیشواست.
درفصل سوم به بیان سفرهای بعدی نویسنده یه ایران پرداخته شده و فصل چهارم بازگشت به ایران و ماندن در خلوت دکتر مصدق را به تصویر می‌کشد.
ولی در فصل پنجم که غم‌انگیزترین بخش کتاب است به بیماری و درگذشت پیشوا و جدایی از محمود پرداخته است و پایان بخش خاطرات راوی خلوت مصدق، تصاویر و نامه‌های سمیعی و پیشواست.