بابا الهوا (موسیقی و مردم شناسی بومیان کیش)

در کتاب بابا الهوا نوشته محسن شریفیان هنرمند و پژوهشگر برجسته کشورمان دردوازده فصل به معرفی فرهنگ بومیان منطقه و تاثیر موسیقی درآداب و رسوم ، کارو فعالیت های اجتماعی، اعیاد و مناسبت های مذهبی و صید و صیادی در جزیره کیش پرداخته است.

محسن شریفیان (زادهٔ ۱۳۵۴ در بندر بوشهر) خواننده و نوازنده ایرانی است. وی دارای نشان درجه یک هنری (معادل دکترا) در رشته موسیقی و نوازندگی نی‌انبان از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و لیسانس علوم اجتماعی با گرایش پژوهشگری است. وی فعالیت موسیقایی خود را با تأسیس گروه لیان (بوشهر) در سال ۱۳۷۲ آغاز نمود.

در جزیره ی کیش، سردمدار گروه نوازندگان مرد در عروسی را «بابا الهوا» و اعضای اصلی گروه او را «ولد الهوا» به معنی فرزند بابا میگفتند. «الهوا» به معنی عشق است و در جنوب ایران به عنوان باد و زارنیز تعبیر می شود. با این توضیح «بابا الهوا» با «بابا زار» کاملا متفاوت است. هرکدام از محله های قدیمی کیش یک «بابا الهوا» داشت که بسیار مورد احترام مردم وشیخ محل بود. آنها یک خانه مخصوص داشتند که به آن «بیت الهوا» میگفتند. اهل الهوا مقررات خاص خود را داشتند، آنها با برهنه کردن پاهایشان هنگام نوازندگی به نواختن شان جنبه ی تقدس می دادند و یا مثلا اگر قرار بود که یک گروه موسیقی وارد محل آنها بشود، حتما بایستی از بابا الهوا اجازه گرفته می شد تا طبق رسم پرچم را برای ورودشان پیشکش کنند.