پترزبورگ

ندره بیه‌لی در این رمان بیشتر از داستان به فرم و بیشتر از گفتن حرف‌های مهم به شاعرانه بودن اهمیت می‌دهد. حذف قسمت‌های زیادی از کتاب هم که توسط خود نویسنده انجام شد به همین خاطر بود و در واقع نویسنده بخش‌های را حذف کرد که بار شاعرانگی آن را کاهش داده بود. بنابر گفته منتقدان اگر این قسمت‌ها حذف نمی‌شد درک رمان به مراتب آسان‌تر می‌شد. تکرار واژه‌های مختلف، واج آرایی، آب و هوا، تشبیهات فراوان، استفاده از رنگ‌های خاص در فضاهای مختلف، استفاده از نام‌های معنادار و بسیاری از موارد دیگر از جمله شگردهای نویسنده است تا یک اثر سمبولیستی زیبا را خلق کند.
مترجمان انگلیسی کتاب – که مقدمه آن‌ها بر کتاب در آخر کتاب ترجمه شده است – در قسمتی دیگری درباره رمان می‌نویسند:
پترزبورگ رمان تعلیق است. باید در ادبیات روس دست‌کم تا جنایت و مکافات عقب رفت تا بتوان اثری یافت با این‌همه پیرنگ و خرده‌پیرنگ که به این پیچیدگی و ظرافت در هم بافته شده‌اند بدون اینکه هیچ نخی رها باشد و بیرون زده باشد. با این همه بیه‌لی گستره‌ای بسیار بیشتر از داستایفسکی را در برمی‌گیرد. تعریف کردن خطوط اصلی روایت جنایت و مکافات هرقدر هم که در هم تنیده باشد نسبتاً ساده است، حال آنکه برای تعریف کردن پطرزبورگ باید همه‌اش را از سر نوشت: این رمان اصلا تن به نقل – به – معنی‌شدن نمی‌دهد.