نظریه های معاصر جامعه شناسی گسترش سنت کلاسیک

کتاب نظریه‌های معاصر جامعه شناسی دیدگاهی کلی درباره تحولات نظری اخیر ارائه می‌کند. متن به همین دلیل ویرایش و به طور کلی روزآمد شده و تعدادی افزوده‌های مهم به آن اضافه شده است. نخست، همچون ویرایش‌های پیشین، از اختصاص فصلی جداگانه به نظریه فمینیستی خودداری شده زیرا این نظریه از جهت‌گیری‌های بسیار گسترده نظری استفاده می‌کند.
بنابراین تأکید نویسندگان بر شیوه‌هایی است که از طریق آن‌ها نظریه‌پردازان فمینیست چشم‌اندازهای متفاوت جامعه‌شناختی را گسترش بخشیده‌اند و در سرتاسر این متن در فصل‌های مناسب به بحث درباره آثار آنان می‌پردازیم. همچون ویرایش‌های پیشین، پرسش‌های مربوط به نقش زبان در جامعه معاصر، مضمونی پژوهشی را شکل می‌دهد که در هر فصل به آن باز می‌گردیم.
فصل نخست درباره ساختار نظریه‌های جامعه‌شناسی و اهمیت عملی آن‌ها در مقام شیوه‌ای بحث می‌کند که از طریق آن چگونگی فعالیت‌ جوامع انسانی را تحلیل و درک می‌کنند. همچنین دو مضمون پژوهشی مهم را ارائه می‌دهد. یکی از این‌ها به نقش زنان در جامعه معاصر می‌پردازد؛ دومی طرز کار نظام‌های آموزش و پرورش رسمی غول‌آسایی است که وجه بارز جامعه مدرن است. هریک از دیدگاه‌های نظری مهم می‌تواند پاسخ‌هایی است که وجه بارز جامعه مدرن است. هر یک از دیدگاه‌های نظری مهم می‌تواند پاسخ‌هایی مهم، اما نسبی به پرسش‌ها درباره آموزش رسمی و نقش زنان بدهد؛ مضمون‌هایی که در سرتاسر این کتاب درهم تنیده‌اند.
فصل‌های بعدی که درباره کارکردگرایی، نظریه ستیزه، کنشگرایی دوسویه نمادین، پدیدارشناسی و نظریه‌های مبتنی بر گزینش عقلانی است، از الگویی مشترک پیروی می‌کنند. نویسندگان پیش فرض‌ها و مفاهیم کلیدی هر نظریه و پرسش‌هایی را بیان می‌کنند که آن نظریه مطرح می‌کند و تلاش می‌شود تا به آن‌ها پاسخ داده شود.
ریشه‌های فکری این رهیافت شناسایی و درباره بینش‌هایی بحث می‌شود که نظریه‌پردازان معاصر از محققان پیشین استنتاج کرده‌اند. سپس، با تأکید ویژه بر تازه‌ترین استدلال‌های نظریه‌پردازان مهم، توصیفی دقیق از دیدگاه‌های آنان به دست داده می‌شود.
در سراسر هر فصل بر پیوندهای دوسویه بین نظریه، از سویی، و پژوهش جامعه‌شناختی و اظهارنظرهای کلی اجتماعی، از سوی دیگر، تأکید می‌شود. در این کتاب نشان داده می‌شود که نظریه‌پردازان معاصر چگونه پدیده‌های عینی، از جمله نظام آموزش و پرورش و نقش زنان را تحلیل می‌کنند و چگونه همکاران از دیدگاه‌های نظری متفاوت بهره می‌برند و آن‌ها را در پژوهش خود می‌گنجانند.
همچنین نشان داده می‌شود که نگرش نظریه‌پردازان معاصر چگونه در شیوه‌ای بازتاب می‌یابد که غیر جامعه‌شناسان به جهان می‌نگرند و درباره آن بحث می‌کنند. فصل هشتم درباره تحول نظری‌ای بحث می‌کند که مورد علاقه جامعه‌شناسی معاصر است.
دست آخر، فصل نهم به مدرنیسم و پسامدرنیسم می‌پردازد و تشریک مساعی دیدگاه‌های مهمی را استنتاج می‌کند که به پرسش‌های مطرح شده در فصل نخست درباره آموزش و پرورش و نقش زنان پاسخ می‌گویند.