تاملات: از صفر

ین کتاب از یک مقدمه، 16 مقاله، سه مصاحبه و کتابشناسی علی باباچاهی تشکیل شده است. در این کتاب مقالات «نیما هنوز هم خیلی نیماست»، «من که این طوری می‌بینم قضیه را»، «جهان، پست‌مدرن آفریده شده!»، «این پدیده هزارپا دارد»، «طور دیگر دیدن»، «من فکر می‌کنم که»، «محورها و مشخصه‌های شعر پسانیمایی»، «شعر افشانشی»، «متفاوت‌نویسی ضرورتا یک امتیاز نیست، اما»، «شعر مولف، صلح مولف»، «چند نکته در این معنی»، «سهم بهرام صادقی در شعر امروز ایران»، «وسوسه نبود، ضرورت بود»، «سالن مردودین از کدام طرف است؟»، «شعر محلی در حاشیه» و «یک نوع تنهایی» آمده است.
 
همچنین در این کتاب شاهد سه مصاحبه با تیترهای «اگر مگسی در کلکته عطسه کند»، «دوست دارم همیشه نگاه به من باشد!»، «بخش اعظم شعر معاصر را من احیا کردم» هستیم که مصاحبه‌ نخست با فصلنامه «ویرگول» و مصاحبه آخر با روزنامه آرمان و مصاحبه دوم بی‌منبع است.

ین شاعر در مقاله‌های خود قصد دارد تا نگاهی جدید و محوری به شعر داشته باشد. تحلیل، قدرتی است که در وجود هر شاعر دیده نمی‌شود؛ اما ویژگی در باباچاهی وجود دارد و شاید این به آن دلیل است که او دوست ندارد ساده از کنار مسائل عبور کند. او در مقاله‌ای با عنوان «طور دیگر دیدن» به نگاه ویژه فروغ فرخزاد، نیما یوشیج و احمد شاملو در شعر معاصر پرداخته است.باباچاهی در بعضی از مطالب این کتاب به دنبال فوت کوزه‌گری می‌گردد تا آن را به نسل بعد از خود منتقل کند. برای مثال او در گزارشی با عنوان «من فکر می‌کنم که...» به مسیر نفوذ شاعران در دل مردم پرداخته است.